Molitva (Vojislav Ilić)
| Molitva Pisac: Vojislav Ilić |
Molitva
Kad jeknu zvona s crkvice stare,
Tiho i bônô, kroz noćni mrak,
A suvo granje zašušti blago,
Ljubeći prvi zoričin zrak —
Svetinje puna, duša mi leće
Tamo, gde večni boravi Bog,
Pa mu se moli molitvom blagom:
O, čuvaj, Bože, anđela mog!
Anđela onog što bludi noću,
I s duše goni nesnosan san,
I duši mojoj kreposti daje,
U gorki časak, u strašan dan.
Anđelskim krilom neka me štiti,
Kroz život ovaj mučan i klet —
A smrt kad dođe, nek sa mnom onda,
Ka nebu zračni upravi let!
28. jula, 1880 god.
Izvori
[uredi]- Vojislav Ilić: Sabrana dela, Lirsko pesništvo 1872-1886, Vuk Karadžić, Beograd, strana 93.
|
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Vojislav Ilić, umro 1894, pre 130 godina.
|