Mlad se Jovo po čardaku šeće,
Pod njime se čardak prolomio,
Te on slomi svoju desnu ruku;
Brzo mu se ljekarica nađe,
Ljekarica, iz gorice vila, 5
Ali mlogo ište ljekarine:
Od matere b'jelu desnu ruku,
Od sestrice kosu s upletnjakom,
A od ljube đerdan od bisera.
Majka dade svoju desnu ruku, 10
Seja dade kosu s upletnjakom;
Ljuba ne da đerdan od bisera:
"Ne dam, Bogme, mog bisera b'jela,
"Ja sam njega od oca don'jela."
Ražljuti se zagorkinja vila, 15
Pa otrova ranu Jovanovu,
Umre Jovo, žalosna mu majka!
Zakukaše do tri kukavIce:
Jedna kuka, nikad ne prestaje.
Druga kuka jutrom i večerom, 20
Treća kuka, kad joj na um padne;
Koja kuka, nikad ne prestaje,
To je jadna Jovanova majka;
Koja kuka jutrom i večerom,
To je tužna Jovanova seja; 25
Koja kuka, kad joj na um padne,
To je mlada Jovanova ljuba.
Reference
Izvor
Srpske narodne pjesme, skupio ih i na svjet izdao Vuk Stefanović Karadžić, knjiga prva, u kojoj su različne ženske pjesme, državno izdanje, Biograd, Štamparija Kraljevine Srbije, 1891, str. 445-446.
