Kob (Svetislav Stefanović)

Kob Pisac: Svetislav Stefanović

Čisto na domak ruke plane duga,
al’ što mi bliže, ona dalje bega,
I nestane je, kô što nesta svega,
žive nas drži samo bol i tuga.

Glad, muka, umor obara nam druga
jednog po jednog. Svak jedva progega
kraj palih, strepeć kad će red na njega,
a put kô zmija vara i vijuga.

Tamo je jedan legô ukraj staze
i sam užegô sveću više glave,
i čeka da mu s njom život dogore.

Kô aveti nečujno drugi gaze.
Dok sunce klizi niz grebene plave,
kô stopljen vosak. Mrak posipa gore.

Izvor

• Petrović, B. 1971. Srpska književnost u sto knjiga, knjiga 57: Pesnici 1. Novi Sad: Matica srpska, Srpska književna zadruga. str. 190.

Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Svetislav Stefanović, umro 1944, pre 80 godina.