Kad umre bol
| Kad umre bol Pisac: Svetislav Stefanović |
Celu noć plaču i umiru zvezde,
i jeca nebo iz sviju dubina;
kroz mesečinu belu kô od krina
beskrajno negde crni konji jezde,
izbezumljeni i bez gospodara;
i vrište neka crna jata ptica,
i pište neka jata udovica,
i mre od tuge negde majka stara.
U ove noći nikom nema mira;
kô pustoš neka kroz sve duše rida;
a umoran je život sam, i drema
sve, pijano od umora; i svira
bezdušni vetar, gole rane kida;
no zalud boli, ni bola već nema.
Izvor
[uredi]- Petrović, B. 1971. Srpska književnost u sto knjiga, knjiga 57: Pesnici 1. Novi Sad: Matica srpska, Srpska književna zadruga. str. 191.
|
Ovaj tekst je u javnom vlasništvu u Srbiji, Sjedinjenim državama i svim ostalim zemljama sa periodom zaštite autorskih prava od života autora plus 70 godina jer je njegov autor, Svetislav Stefanović, umro 1944, pre 80 godina.
|