Viša je gora od gore

Viša je gora od gore,
Najviša Lovćen planina;
U njoj je trnje i grablje,
U njoj su sn'jezi i mrazi
U svaka doba godišta;
Vilenski u njoj stanovi,
Sveđ' vile tance izvode;
Junak mi konja jezdaše,
Predragu sreću iskaše;
Vile mi njega viđeše,
Junaka staše dozivat':
„Ovamo svraćaj, junače!
„Tvoja se sreća rodila,
„Sunčanom ždrakom povila,
„Mjesecem sjajnim gojila,
„Zv'jezdama sjajnim rosila.“