Visoka je, visoka je gora božurova,
siv je soko, siv je soko preljećet ne može,
a sinoć je, a sinoć je svati preiđoše,
samo osta, samo osta momak sa devojkom,
i ostaše, i ostaše pod žutu nerandžu.5
Reference
Izvor
Džogović, Alija: Narodne lirske pesme Metohije, Jedinstvo, Priština, 1979., str. 88.
