Evo ovdi smrt dotjera
hrabrenoga vojevodu
kijem krstjanska naša vjera
slavu ima i slobodu.
On zatočnik pravi, istini,
bojujući za nje obrane
u ugarskoj pokrajini,
mnoge primi na se rane.
Mnogo Turak kopjem ubi
i obrani grada vele,
poluvjerstvo on pogubi
i razbi im vojske cijele.
Svjedoče mu po svem svijeti
glasovito smijen'je i snagu,
poluvjercim stijegi oteti
kad pomože uzet Pragu.
On česara služi prije,
paka u grad dođe odi
tere žive i umrije
verno dvoreć svoj gospodi.
Malo mjesto put mu skriva,
a tijesan mu je vas svijet slavi;
duh mu s Višnjijem gori uživa,
a glas uvijek s nam boravi.
Овај текст је у јавном власништву у Србији, Сједињеним државама и свим осталим земљама са периодом заштите ауторских права од живота аутора плус 70 година јер је његов аутор, Иван Бунић Вучић, умро 1658, пре 366 година.
