Етовијо, вавијо

Извор: Викизворник


[Етовијо, вавијо]

Етовијо, вавијо,
потерали те жути пси,
бели ртови,
баштина сила
и материно млеко. 5

(268, с. 203)



Певач, место записа и напомена[уреди]

Референце[уреди]

Извор[уреди]

  • Раденковић, Љубинко: Народне басме и бајања; Градина, Ниш; : Јединство, Приштина; Светлост Крагујевац, 1982., стр. 245. бр. 410.
  • Миодраговић, Јован: Народна педагогија у Срба или како наш народ подиже пород свој, Издање Задужбине Ил. М. Коларца 150, Београд, 1914, стр. 203
  • Грбић, Саватије, Српски народни обичаји из Среза Бољевачког. Скупио их и описао Саватије М. Грбић, учитељ. Српски етнографски зборник, књ. XIV. Обичаји народа српског, књ. 2. Београд, 1909., стр. 124.