Јарко сунце кроз орашје,
На прозоре у софру гледаше,
Ко најлепше за софром сеђаше,
Ко најбоље чашу испијаше?
И уз чашу вако говореше: 5
„Ко подиже вишњу славу,
Помого му бог!
Подижу је наша браћа,
Помого им бог![1]
Песма се пева у разним приликама, а најчешће о слави, нао славска песма. Исто тако, ова се песма пева и уз окретање тепсије“. Попов До, Новопазарсни санџак}