Марко Кралевичъ освобождава три синджири роби — III

Извор: Викизворник

Марко ходи и търси борба; майка му го съветва да си купи волове и рало, да оре ниви и да се храни. Въ недѣля той потегля да оре въ Качански планини, гдето пристига по-късно и майка му съ ручокъ. Задаватъ се турци-арапи, които каратъ три синджира роби. На Марко се нажалило, погубва турцитѣ, освобождава робитѣ и казва на майка си, че не може да оре, а може само „кавги“ да нрави и да избавя сиротинитѣ.




Марко Кралевич освобождава
три синджира роби - III

Марко оди друми и калдърми,
та си оди, та си кърви траже.
Па си майкя на Марка говори:
—Леле сйнко, Кралевико Марко,
що си одиш, та си кърви правиш? 5
Па си дойди на свои дворове
да си ручаш той слатки ручоци
и да ручаш по-слатка вечера;
па да земеш, майчино иманйе,
да идеш у Нови Пазаре, 10
да си купиш той мили волове
и да купиш той рало железно,
та да ореш, майкя да си раниш.
И Марко е майкя послушало.
Де си дойде на свои дворове, 15
та си руча той слатки ручоци
и вечера по-слатки вечери;
па си зема майчино иманйе,
та си ойде у Нови Пазаре,
та си купи той мали волове 20
и си купи той рало железно,
па си дойде од Нови Пазаре.
Ка е било рано одзарана,
одзарана у света неделя,
сви ристяне у църкве поода, 25
сви ристяне пречес че зимая,
Марко юнак за оранйе справя.
А майкя си на Марко говори:
—Леле синко, Кралевико Марко,
защо, сине, закон подгазуеш? 30
Сви ристяне у църкве поода,
а ти, сине, закон подгазуеш.
Па си Марко на майкя говори:
—Мълчи, мале, да би занемела!
Какво кажеш вчера на ручоци: 35
„Ручай, синко, той слатки ручоци
и вечерай по-слатки вечери,
та па земи майчино иманйе
да си идеш у Нови Пазаре
и да купиш той мали волове 40
и да купиш той рало железно,
та да ореш,майкя да си раниш“.
И я съм те, мале, послушало.
Са че идем, мале, да си орем,
да си орем, мале, да те раним. 45
Па си ойде Кралевико Марко.
Ка си ойде у полйе широко,
та си тражи той ниви големи
да си оре той ниви големи,
съде оди по полйе широко, 50
съде оди, съде обиоди,
нигде нема ниви да намери.
Кога ойде Качански планини,
та си найде той нива голема,
та разбута скали и камене 55
и покърти букови пенюги,
тамо декна, тамо да си оре.
И майкя му ручоци понесе,
па си оди Марковата майкя,
па си оди презъ полйе широко, 60
та си тражи Марко те юнака.
Съде оди през полйе широко,
нигде нема Марко те да найде.
Среде полйе Груйо мало дете,
де си пасе малки шилежина, 65
и оно е па нойно братанче.
И она си Груя попитува:
—Леле Груйо, лелино детенце,
да не виде нана ти, бре, Марко,
дека оре със мали волове? 70
Па си Груя на леля говори:
—Вала лелйо, вала мила лелйо,
От сва заран оди нана Марко,
па си ойде Качански планини,
там рабута скали и каменйе, 75
и покърти букови пенюги,
тамо декна Марко да си оре!
И майкя му ручоци однесе.
Седна Марко с’майкя да си руча,
ем си руча, ем си се заслушуе, 80
па си на майкя Марко говори:
—Ручай, синко, на ручок ме слушай.
А Марко си на майкя говори:
—Фала, мале, фала, стара мале,
нещо ми се гласи дочуват. 85
Ка погледна Марко през рамена
низ горица до три тури вери
и карая три синджире робе:
един синджир со млади девойки,
втори синджир се млади невести, 90
трети синджир со млади момчета.
У девойки мома заплетена,
заплетена мома за венчане;
у момчета момче забричено,
забричено момче за венчане, 95
и они са робе покарани;
у невести дете понесено,
поносено дете за кръщене,
и оно е за роб покарано.
Погледа ги Марко Кралевико, 100
нажали се Марко Кралевико,
та си вана рало за ръчица,
развърте се на лево, на десно,
та утрепа до три сари арапе.
Па си Марко на майкя говори: 105
 — Леле мале, леле стара мале,
я не можем, мале, да си орем,
Я си можем кавги да си правим,
да избавим ситна сиротиня,
да избавим и па да изробим! 110

Записао:
Певач: Манолъ Колевъ
Записано у с. Горна-баня, 13. III. 1888.



Референце[уреди]

Извор[уреди]

Сборникъ за народни умотворения и народописъ : Книга 43 (1942) Народни пѣсни отъ Софийско / д-ръ Ст. Ватевъ; Подъ ред. на М. Арнаудовъ, 8-9, № 3