Da reč Bugarin, a naročito reč Bugar, od koje je prva i postala nastavkom in, ima u srpskom jeziku i značenje kojim se ne beleži ime naroda, to je stvar nesumnjiva. Za reč Bugar imamo o tom svedočanstva i u Vuka i Daničića Rečniku. U akademskom rečniku kod reči Bugar veli se, da ona znači što i Bugarin, ime naroda, a po tom i: svinjče. Ovo drugo značenje je u Boci. Za prvu reč Bugarin, u istom rečniku, veli se da znači: 1. ime naroda, 2. prezime ili upravo nadimak mesto prezimena i 3. muško ime. U narodnim pesmama ima Bugar-Kabanica, ispod koje često sine skerlet i kadiva, za tim ima u jednoj pesmi iz Primorja (Slovinac za 1882 br. 14.) da se Miloš naziva bugarinom jednim, koji se naučio jesti iz tasa drvenoga i piti vlaške bundurije, pa onda u zborniku Vukovih pesama (2. knjiga): „id’ odatle crni bugarine! da s’ donio bugarsku kopanju ako bih ti i usuo vina; za te nisu čaše pozlaćene. U Srbiji ima: Bugarine, mesto pod vinogradima u okrugu šabačkom: vinograd u Bugarinama; Bugarište, mesto pod livadama u kruševačkom okrugu; Bugarinovac, selo u srezu dobričkom, okrugu topličkom. Najposle u Primorju i Hrvatskoj od 16. veka dolazi: 1, glagol bugariti u smislu zapevanja, ja-
