ju propagandu i pokret dobili, prelazili čak i u drugu veru. Današnji vođa bugarskih opozicionara javno je u listu „Blgarія“ propovedao uniju, prešav i sam u katoličanstvo. Agitacija Cankova vidi se već iz toga, što su u Poljanskoj eparhiji (Solun) počeli listom prelaziti u katolištvo, kamo su Grci, radi predupređenja propagande, poslali oktobra 1859. godine „bugarskoga episkopa“ Partenija iz Dabra, koji je bio bugarofil i pisao u raznik bugarskim žuralima. Bugarska deputacija ugovorila je za prevođenje Bugara u uniju s vikarijem Brunoni. Englezi i Rusi, bojeći se uticaja Napoleonovoga, navale na Portu da zadovolji Bugare. Radi toga novi patrijarh potraži da mu Bugari izjave svoje želje. Oni mu 23. januara 1861. godine predlože sedam tačaka, u kojima su tražili narodnu jerarhiju, crkvenu autonomiju i izabranoga mitropolita, koji bi crkvi stajao na čelu priznajući vlast patrijarha. Patrijarh odbije te zahteve. Godine 1862. u Carigradu se opet sastane komisija jedna od 6 Grka i 6 Bugara, pod predsedništvom samoga Ali Paše, ali i od toga ne bi ništa. Borba između Grka i Bugara vodila se naročito u Makedoniji, koja je bila sporna zemlja. Jedan od najvažnijih boraca za bugarske interese, po Ji-
