Letale, ščo mi letale
do dvana sivi goloba,
sred more se zastoяle
na Kotovata gemiя:
- Gemidži, Koto, gemidži!
Ke fatat luni, furtuni,
gemiя ke t' se prevratit!
- Golobi, sivi golobi!
Gemiя ne se prevraščat;
gemiя mi йe bakъrna,
platnata mi se mušama,
mačkite mi se olovo,
sindžiri mi se železni.
Sbornik ot bъlgarski narodni umotvoreniя. Čast І. Prostonarodna bъlgarska poeziя ili bъlgarski narodni pesni (Otdel І i ІІ. Samovilski, religiozni i obredni pesni. Kniga І). Sofiя, 1891, 26 + 174 str.; str.49
