Junacima
Najljepši v'jenac, koji je splela
Boginja slave u hramu svom,
Blista i sjaje sa vašeg čela,
Dični junaci, vi krvi vrela,
Što sveto teče za mili dom!
Ta koja srce osjeća više
Od vašeg srca, od ognja svog?! -
Božanstvom blagim duša vam diše
Jer vaša snaga nevolju briše
I s njom se rađa svjetlosti Bog!
Vaše se oko smrti ne boji,
S prsima golim stupate njoj;
Na vašem čelu sloboda stoji,
I teško, teško onome, koji
S lancima jurne boginji toj!
Narodi mnogi danas bi stali
U pustom groblju pep'o i prah,
Nit' bi se svojim imenom zvali,
Da vi nijeste svu krvcu dali
Na slavu rodu, a vragu na strah!
Slava vam, slava, junaci sveti,
Ponose dični naroda svog!
U strašnom času, kad propast leti
Da sruši oltar djedova sveti':
Desnicu svetu diže vam Bog!